Σάββατο, Μαΐου 19, 2007

Ο Χαμένος Καραγκιόζης



Από την τελευταία επίσκεψη στην Πόλη δεν έφερα πίσω πολλά. Μερικά γλυκά, φωτογραφίες και δύο πολύτιμα πράγματα. Δύο φιγούρες του Καραγκιόζη.

Σε όλες τις επισκέψεις μου είχα χαζέψει (κυρίως στο Καπαλί Τσαρσί) φιγούρες του Θεάτρου Σκιών, φτιαγμένες από χρωματισμένο δέρμα. Αλλά αυτή τη φορά βρήκα ακριβώς αυτές που ήθελα. Η διαφορά τους από τις άλλες ήταν εμφανής ακόμα και για έναν αμύητο.

Ο έμπορος, ένα νέο παιδί με καλά Αγγλικά, μου είπε: «Έχω πολλές, αυτές είναι λίγο ακριβές» - σαν να ζητούσε συγγνώμη για την τιμή τους. Πραγματικά ήταν υψηλή. Αλλά η ποιότητα των χρωμάτων και της εργασίας την κάλυπτε.




«Είναι από δέρμα καμήλας, χρωματισμένοι με τις αυθεντικές μπογιές που χρησιμοποιούσαν οι παλιοί. Έργα του…». Εδώ πρόσθεσε ένα Τούρκικο όνομα που βέβαια σε μένα δεν έλεγε τίποτα, γι αυτό και πρόσθεσε: «Famous shadow theater player».

Παζάρεψα λίγο (για την τιμή των όπλων) και πήρα δύο: τον Καραγκιόζη και το αιώνιο δίπολο του, τον Χατζηαβάτη.

Όταν γύρισα σπίτι τους κρέμασα στο τζάμι της μπαλκονόπορτας του καθιστικού μας. Έτσι την ημέρα ήταν διάφανοι για τους μέσα και το βράδυ για όσους περνούσαν απέξω.

Έβγαλα και μερικές φωτογραφίες επάνω στο φωτεινό κουτί όπου κοιτάω τις διαφάνειες. (Ευτυχώς! Πού να ήξερα...).


Έτσι ξημέρωνε και βράδιαζε, με Καραγκιόζη και Χατζηαβάτη. Ώσπου προχθές η γατόφιλη Φιλιπινέζα μας με υποδέχθηκε με πένθιμο ύφος: «Sir, one is gone!».

Είχε ανοίξει το τζάμι τέρμα για να καθαρίσει, ο Καραγκιόζης ξεκόλλησε και έπεσε μέσα στο κενό ανάμεσα στον τοίχο και το συρόμενο τζάμι.

Δοκίμασα όλα τα μέσα να τον ανασύρω – αδύνατον. Μάλιστα πρόσφατα είχαμε αλλάξει τα τζάμια με παχύτερα (για λόγους ασφάλειας) που είναι σχεδόν αδύνατον να αφαιρεθούν.

Ο Καραγκιόζης είναι θαμμένος στο σκοτάδι του μικρού κενού, ποιος ξέρει σε ποια κατάσταση (εκεί έχει σοβάδες, μπάζα, πέτρες).


Ο Χατζηαβάτης έμεινε ορφανός. Τον ξεκρέμασα κι αυτόν – τι νόημα έχει ένας Χατζηαβάτης χωρίς Καραγκιόζη;

Τον πένθησα σαν να ήταν ζωντανός.


Κάθε πρωί που ανοίγω τα παραθυρόφυλλα, μου λείπει.


Είναι σαν να έχασα το ένα μου πρόσωπο.






78 σχόλια:

  1. Kαλημέρα και πάλι.

    Από λάθος μου είχα κλείσει τα σχόλια.

    Συγγνώμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ πριν δύο περίπου χρόνια είχα βρεθεί σε μια ωραιότατη έκθεση Καραγκιόζη στην Τεχνόπoλη στο Γκάζι. Υπήρχαν τόσα πολλά να δει κανείς από διαφορετικές περιόδους, πλούσιο υλικό ακόμα και για τους πιο φανατικούς καραγκιοζόπληκτους. Τα λάφυρα: ένας Βεζίρης που κρέμεται πίσω μου στη βιβλιοθήκη, μαγνητάκι και mouse pad. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα! Για μια στιγμή φοβήθηκα!

    Δεν είναι δυνατόν να αφήσουμε την εξαιρετική αυτή φιγούρα να περάσει την υπόλοιπη ζωή της «εντοιχισμένη» μακριά από το αδερφάκι της.

    Προσπαθήσατε να την «ψαρέψετε» με κάποιο σύρμα?

    Είναι αδύνατον να βγούν τα συρόμενα τζάμια και να τοποθετηθούν εκ νέου? Τα δικά μου έχουν αυτή την δυνατότητα όταν λόγω βάρους φθείρονται τα ρουλεμάν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Με τον τίτλο του post, το τραγούδι του Σαββόπουλου άρχισε να παίζει μες το μυαλό μου:

    Κείνο που με τρώει,
    κείνο που με σώζει,
    είναι που ονειρεύομαι
    σαν τον Καραγκιόζη...

    μα χαμένος;

    Προχώρησα στην ανάγνωση με αγωνία, χάθηκε; πως χάθηκε; τι θα πω τώρα στα παιδιά; Κάθε πρωί τον Καραγκιόζη βλέπουν πριν πάνε στο σχολείο, στην τηλεόραση...

    Πω πω φαντάστηκα να συνέβαινε στον δικό μας τον Καραγκιόζη κάτι τέτοιο. Αυτόν που είχε φτιάξει όταν πήγαινε στην Α Δημοτικού ο Γιωργάκης...
    Ευτυχώς δεν είναι σε παράθυρο (ανακούφιση).

    Σκέφτηκα τον Καραγκιόζη σας, εσας... εντάξει! η ανάμνησή του δεν θα χαθεί όμως.

    Και ο Καραγκιόζης σας θα είναι εκεί: θα σας ακούει χωρίς να βλέπει, μόνος στο σκοτάδι...

    Αλλωστε όση φασαρία και αν γινόταν, εκείνος πάντα μόνος - νομίζω - πως ένιωθε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα,

    Σχετικά με τον καραγκιόζη που χάθηκε θα έκανα τα εξής κατά σειράν:

    1) Θα δοκίμαζα να τον «ψαρέψω» με αγκίστρι. Το αγκίστρι ή θα ήταν δεμένο σε πετονιά, όπως γίνεται συνήθως στο ψάρεμμα η θα ήταν δεμένο σε σιδερένια βέργα λεπτή (η χοντρό σύρμα) ανάλογα με την προσβάσιμο της περιοχής, στην οποία έπεσε.
    2) Αν αυτό δεν είχε αποτέλεσμα θα φώναζα «αλουμινά» να αποσυναρμολογήσει -και μετά να συναρμολογήσει- τις αλουμινοκατασκευές ώστε να δημιουργηθεί πρόσβαση στην άβατη περιοχή της συρόμενης θύρας. Και σε αυτή την περίπτωση το αγκίστρι μπορεί να είναι χρήσιμο.
    3) Αν ούτε αυτό είχε αποτέλεσμα, τότε θα σκεφτόμουνα ένα σύντομο ταξίδι στην πόλη και επίσκεψη στο Καπαλί Τσαρσί...
    4) Σε κάθε περίπτωση θα σκεφτόμουνα την σοφή συμβουλή, που μου είχε δώσει ένας σοφός παλιός συνεργάτης, όταν μου είχε συμβεί μια ζημιά και είχα στενοχωρηθεί: Κε Μ. μου είπε, μην στενοχωριέσαι ποτέ για κάτι που μπορείς να αντικαταστήσεις με λεφτά...

    Την θυμάμαι ακόμα σαν κανόνα ζωής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν πιστεύω να υπάρχει αμφιβολία ότι το θέατρο σκιών με τον Μαυρομάτη (Καραγκιόζ) ήρθε στην Ελλάδα κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας... Ισως και οι Τούρκοι να τον πήραν και τον διέδωσαν από την Απω Ανατολή.

    Ο χαρακτήρας όμως γνήσιος...
    Τεμπέλης, ψιλοκαταφερτζής, εξυπνάκιας και απατεωνίσκος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα !Για να βγει ξανά στο φως ο καραγκιόζης, ίσως να χρειαστεί μια λαμπάδα που στην άκρη της έχει συγκολλητική ταινία. Το εργαλείο αυτό το χρησιμοποίησε με μεγάλη επιτυχία,επίτροπος εκκλησίας για να αλιεύσει τα χαρτονομίσματα των πιστών από το παγκάρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. dion m.
    O καθε λαός διαμόρφωσε τους ήρωες με τον τρόπο που. Ο Τούρκος Κ. είναι αθεράπευτα βωμολόχος - ακατάλληλος για παιδιά και γυναίκες.


    Όσο για τις προσπάθειες διάσωσης θα συνεχιστούν. Αν και φοβάμαι πως θα έχει υποστεί "ανήκεστον βλάβην"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. dion.m said: "Σε κάθε περίπτωση θα σκεφτόμουνα την σοφή συμβουλή, που μου είχε δώσει ένας σοφός παλιός συνεργάτης, όταν μου είχε συμβεί μια ζημιά και είχα στενοχωρηθεί: Κε Μ. μου είπε, μην στενοχωριέσαι ποτέ για κάτι που μπορείς να αντικαταστήσεις με λεφτά...

    Την θυμάμαι ακόμα σαν κανόνα ζωής."

    Μου επιτρέπεις να διαφωνήσω. Με άλλο κέφι, σκέψεις, συναισθήματα διαλέγεις να αγοράσεις κάτι την πρώτη φορά - ακόμα και το παζάρι και αυτό που ο πωλητής θα σου πει είναι μοναδικά. Και έτσι αναντικατάστατα και ας υπάρχουν ολόιδιες χίλιες φιγούρες.

    Νομίζω - επίσης - πως αν ο πολυμήχανος Νικόδημος δεν μπορεί να τον βγάλει από τα σκοτάδια, τότε απλά δεν υπάρχει τρόπος. (δεν συμπεριλαμβάνεται, στον τρόπο, το γκρέμισμα του σπιτιού εννοείται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Απ΄όσο γνωρίζω και η καταγωγή του Καραγκιόζη δεν είναι σίγουρη.

    Αλλοι πιστεύουν ότι ήταν δημιούργημα του Γ. Μαυρομάτη από την Υδρα, που τον πήγε στην Πόλη και απλά τον προσάρμοσε στην τουρκική πραγματικότητα. Μετά ο βοηθός του Γιάννης Μπράχαλης τον έφερε στην Ελλάδα.

    Αλλοι πάλι πιστεύουν ότι βασίζεται στον θρύλο του Χατζηαβάτη που ήταν εργολάβος οικοδομών και είχε αναλάβει το σαράι του Πασά της Προύσας. Είχε βάλει αρχιμάστορα τον Καραγκιόζη γιατί αν και μαραγκός έπαιρνε στροφές το μυαλό του. Οταν ο πασάς απείλησε ότι θα σκοτώσει τον Χατζηαβάτη που αργούσε να παραδώσει το σαράι, ο Χατζηαβάτης του είπε πως αργεί επειδή ο Καραγκιόζης λέει αστεία στους μαστόρους.
    Τότε ο Πασάς φοβέρισε τον Καραγκιόζη αλλά εκείνος παρόλες τις φοβέρες, συνέχισε τ΄αστεία του. Ετσι ο Πασάς τον θανάτωσε, μα αγανάκτησαν όλοι από τον άδικο χαμό του. Για να ηρεμήσει τον λαό του ο Πασάς του έφτιαξε ένα όμορφο μνημείο στην Προύσα και έθαψε εκει με μεγάλες τιμές τον Καραγκιόζη. Υστερα, ο πασάς αρρώστησε και ο Χατζηαβάτης για να διασκεδάσει τον Πασά του έλεγε τα αστεία του Καραγκιόζη. Κάποια μέρα έφτιαξε και μια χάρτινη φιγούρα του και ο Πασάς το διασκέδασε τόσο που έδωσε άδεια στον Χατζηαβάτη να δίνει παραστάσεις όποτε ήθελε...

    Αυτά. Πάω να συνεχίσω το σιδέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πέρσι είχα δει μιαν υπέροχη ταινία με την ιστορία του Καραγκιόζη, την οποία είχα σχολιάσει στο ιστολόγίο μου. Δυστυχώς δεν την είδα να φθάνει στην Ελλάδα. Αν κάποιος ενδιαφέρεται να την αγοράσει (μέσω ΗΠΑ) πρέπει να την παραγγείλει από το www.tulumba.com. Οι αγγλικοί υπότιτλοι είναι πιό πιστοί από τους γαλλικούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Με μια εμπνευσμένη, έξυπνη και πρωτοποριακή ιδέα μπορεί να βγει σώος ο Καραγκιόζης από τη χαραμάδα. Μου θύμισε δυο παρόμοια περιστατικά που έτυχαν στην παρουσία μου

    α. Σε ένα ταξίδι στη Ρόδο, σε κάποιο σταθμό του λεωφορείου, κύλησε το ένα ζάρι δυο φίλων παικτών ταβλιού σε ένα υπόνομο.
    Η σχάρα ( γρίλια ) του υπόνομου ήταν τόσο βαριά που ήταν αδύνατο να μετακινηθεί με τα χέρια, όσο και αν προσπάθησαν και οι δυνατότεροι της παρέας. Πήρα λοιπόν ένα λεπτό ξύλο μήκους ενός περίπου μέτρου, ζήτησα από το διπλανό περίπτερο κολλητική ταινία
    ( λέγεται και speed fix ) κόλλησα τις πίσω του πλευρές και ακολούθως την κόλλησα στην άκρη του ξύλου. Πέρασα το ξύλο από το χώρισμα της σχάρας πίεσα το ζάρι που κόλλησε στην ταινία και έτσι το έβγαλα και το παρέδωσα σώο σους παίκτες που τέλειωσαν ικανοποιημένοι την παρτίδα τους.

    β. Σε ένα προθάλαμο ιατρείου τα καθίσματα ήταν ξύλινα και μεταξύ των ξύλων υπήρχε κενό μερικών μόνο εκατοστών. Σε κάποια στιγμή ακούστηκαν κλάματα μικρού παιδιού γιατί είχε μπει το πόδι του στα χωρίσματα και δεν μπορούσε να το βγάλει. Έτρεξαν διάφοροι, οι οποίοι προσπάθησαν με διάφορους τρόπους να βοηθήσουν αλλά δεν τα κατάφερναν και έτσι αποφάσισαν να ψάξουν για εργαλεία για να ξεβιδώσουν τα ξύλα από το κάθισμα και με τον τρόπο αυτό να ελευθερωθεί το πόδι του παιδιού. Τότε, σ΄ αυτή την ανακατωσούρα σκέφτηκα κάτι απλό που έλυσε αμέσως το πρόβλημα. Έβγαλα το παπουτσάκι του παιδιού και έτσι μίκρανε ο όγκος του ποδιού του και με αυτό τον τρόπο ελευθερώθηκε το πόδι του αμέσως.

    Γι αυτό σου λέω Νίκο, μια εύκολη λύση σίγουρα θα υπάρχει και δεν πρέπει να τα βάλεις κάτω. Χρειάζεται συγκέντρωση στο στόχο και προπαντός έμπνευση.

    Ο Καραγκιόζης πρέπει να σωθεί και να λήξει η αβάστακτη μοναξιά του Χατζηαβάτη.

    Θα περιμένουμε με αγωνία τα αποτελέσματα.

    Σε ότι αφορά τον Καραγκιόζη, θυμούμαι τις αυτοσχέδιες παραστάσεις που οργάνωναν μεγαλύτερα παιδιά και για είσοδο, όσοι δεν είχαμε χρήματα, δίναμε αυγά, σπίρτα ή μπουκαλάκια της μπογιάς των παπουτσιών. Γιατί τα μπουκαλάκια της μπογιάς? Γιατί με κάθε ένα τέτοιο μπουκαλάκι έπαιρνες ένα παγωτό τριαντάφυλλου από τον πλανόδιο παγωτατζή.

    Καλοί καιροί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σίγουρα θα κυκλοφορούν ωραιότατες και περίτεχνες "φιγούρες" του καραγκιόζη, του χατζηαβάτη και των λοιπών, αλλά πάντα θα μένουν στη μνήμη οι "φτηνιάρικες" φιγούρες που αγοράζαμε πιτσιρίκια απο το χαρτοπωλείο της γειτονιάς και ετοιμάζαμε θέατρο με είσοδο 1 δεκάρα ή εικοσάρα, με σκοπό πάντα να αντικαταστήσουμε τις φιγούρες που είχαν καταστραφεί απ την πολυχρησία. Πολααααααααά χρόνια πριν!
    Δεν θα προσθέσω κι εγώ την προτροπή να προσπαθήσετε να "απεγκλωβίσετε" τον καραγκιόζη, θεωρείται δεδομένο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. καλημερα σας και πάλι,
    οπως διαπιστωσατε δεν ηταν δυνατον να σας στειλω σχολιο στο blog, πάντως ο εκ χωριου Επίτροπος εδωσε ιδεες σε πολλους απ' οτι βλεπω.
    σας ευχαριστω για την απαντηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Θα κάνω μια λίγο αδιάκριτη ερώτηση (αν είναι πολύ αδιάκριτη ας κοπεί): Όταν λέμε ότι ήταν ακριβές πόσο εννοούμε;

    Με το θάρρος δηλάδή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αναρωτιέμαι, αν ήταν η άλλη φιγούρα που είχε ξεκολλήσει και πέσει στη χαραμάδα, αυτή του Χατζηαβάτη, πάλι θα νιώθατε την ανάγκη να αποκαθηλώσετε τον Καραγκιόζη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Για το ατύχημα συμπάσχω... Θα είχα ζητήσει κάθε είδους πρακτική συμβουλή και βοήθεια και θα είχα χάσει πολύ χρόνο (και χρήματα) προσπαθώντας.

    Το καταλαβαίνω γιατί κατέβηκε ο Χατζηαβάτης. Στα "αταίριαστα ζευγάρια" συχνά ο καθένας έχει το γούστο του επειδή ακριβώς υπάρχει δίπλα ο άλλος.

    Μέχρι πρότινος δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι ήταν εκπρόσωποι του ίδιου πελάτη μου.

    Ο ένας (τύπος "Γουόλτερ Ματάου") πολύ έξυπνος (και ενδιαφέρων), με χιούμορ, πολύ σωστός και άμεσος στις εισηγήσεις και στις αποφάσεις του, πολύ ευθύς (motto: "Please excuse my New York frankness"), και... γατόφιλος.

    Ο άλλος (τύπος "Τζακ Λέμον"), όχι τόσο έξυπνος, ενθουσιώδης στο σχεδιασμό, μάλλον αργός στην υλοποίηση, πολύ διαλλακτικός, καταπιεσμένος από τον άλλο, τόσο που προτιμούσα να του εξηγώ από πριν για να προλάβω (κατά το δυνατόν) τα "witty but poisonous" σχόλια του άλλου.

    Συμπαθούσα και συμπαθώ και τους δύο χωριστά. Οι δύο τους μαζί όμως ήταν απόλαυση για μένα (η χάρη της αντίστιξης), πράγμα που είναι ωραίο ακόμη και -ή ιδίως- σε πίεση δουλειάς.

    Πρόσφατα ο "Τζακ Λέμμον" άλλαξε δουλειά. Έμεινε ο "Γουόλτερ Ματάου". Ο ίδιος άνθρωπος είναι. Και μαζί μου ο ίδιος είναι.

    Αλλά κάτι είναι μονότονο. Κι είναι απλώς μια επαγγελματική σχέση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. "Έτσι την ημέρα ήταν διάφανοι για τους μέσα και το βράδυ για όσους περνούσαν απέξω."

    Τον Καραγκιόζη, πλέον, είναι πολύ δύσκολο να τον τραβήξεις "έξω" για να τον δει και πάλι το φως του ήλιου.
    Ειδικά τώρα που η προνοητικότητα τον "έθαψε", εν ονόματι της ακεραιότητας, μέσα στο ασφαλές και απρόσβλητο πια οχυρό!
    Καλως σας βρήκαμε στον κόσμο των σκαντζόχοιρων!

    Γάτε, νομίζω πως αυτός είναι ο λόγος που στα τζάμια βάζουμε stickers του Spiderman, του Batman και του Huperman...

    Υ.Γ 1: Εξαιρετικά αλληγορικό το post Γάτε! :)))

    Υ.Γ 2: Μην προσπαθείτε να καθαρίσετε το αίμα της Ελεονώρας από το πάτωμα του κάστρου των Κάντερβιλ... Δεν νομίζω πως είναι εκεί το πρόβλημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αχ μη στεναχωριέστε. Κάποιος τρόπος θα βρεθεί να τον ανασύρετε.
    Α! πάρτε αγκίστρι ή κάτι τέτοιο.

    Πάντως στο Ναύπλιο υπάρχει ένας φοβερός καραγκιοζοποιός, στην παλιά πόλη. Κ νέος μάλιστα. Είχα ρωτήσει κ το Ναυαγό, που είναι από κει κ μου είπε ότι είναι πολύ καλός κ δουλεύει ακόμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @kkai-lee:

    Kkai-lee όπως λέμε McGyver -τον θυμόσαστε;

    -:)(συγχαρητήρια για την ευρηματικότητα σας!)

    Ο παππούς μου, δεινός επιδιορθωτής παντός είδους μηχανολογικού προβλήματος, έλεγε πάντα:

    "Κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του."

    _______________________________

    Νίκο, αν δεν βρεις τρόπο να ανασύρρεις τον χαμένο Καραγκιόζη, κινδυνεύει η υστεροφημία σου ως "πολυμήχανου" -και δεν θα σου ξαναμιλήσω!

    :-)))

    (αλλά θα τον βρεις...)
    ______________________________

    Να μοιραστώ και μια πολύ μυστήρια ιστορία από τον Στρατό μαζί σας;(έχει μια μικρή σχέση με το θέμα)

    Πρώτες μέρες στη Σούδα(1996 - Ναύσταθμος). Αν θυμάμαι καλά ήταν και η πρώτη μου σκοπιά εκεί, εκείνη τη μυστήρια νύχτα παρέα με κάποιον άλλο συνάδελφο ναύτη, επ' ονόματι Βασίλη Καραγκιόζη...

    (τα θυμάμαι αυτά, αν και δεν τον ξανάδα από τότε, για αυτό:)

    Κάποια στιγμή, άγρια μεσάνυχτα, κοιτάμε προς τον φεγγαρόφωτο ουρανό και βλέπουμε και οι δύο κάτι, που μας έκανε μεγάλη εντύπωση -το λιγότερο:(όχι -δεν ήταν εξωγήινοι...:-)

    Ένα απέραντο πάπλωμα από κυματιστά σύννεφα είχε σκεπάσει ολόκληρο τον ορίζοντα, όπου κι αν κοίταγες, ΕΚΤΟΣ από έναν τέλειο κύκλο πάνω σχεδόν από τα κεφάλια μας, πεντακάθαρο από σύννεφα -και το πιο απίθανο: το Φεγγάρι είχε στρογγυλοκαθίσει στο κέντρο εκείνου του τέλειου επαναλαμβάνω κύκλου...

    Τουρού-τουρού...
    ("The Twillight Zone")

    Αν κάτι με εξέπληξε έτι περισσότερο, ήταν ότι ο συμπαθής εκείνος φίλος και συνάδελφος ναύτης Καραγκιόζης, ήξερε να μου πει πως εκείνο που βλέπαμε ήταν κάποιο σημάδι(καλά αυτό δεν ήθελε πολύ μυαλό) και πώς γνώριζε τι ακριβώς σήμαινε.

    Δυστυχώς όμως, αν και μου το είπε δεν κατάφερα να το συγκρατήσω έκτοτε, ώστε να μπορέσω να σας το μεταφέρω.

    Αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @athanassia:

    Πολύ όμορφο το σχόλιο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @aggelos x
    300 € παζαρεμένοι. Τους απλούς το έπαιρνες με 40...

    @τσιγγάνα
    Ο Καραγκιόζης είναι αυτάρκης...

    @athanasia
    μου θυμίσατε τσεχοφική κατάσταση

    @reactor69
    Ναι, σηκώνει και αλληγορική ερμηνεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Μιλωντας για Καραγκιοζη,ο νους πηγαινει στο προφανες,στην εθνολογικη συγγενεια Τουρκων & Γκρέκων.
    Ο Καρα συμβολιζει το εθνος των τουρκοεπιμειγμενων Ρωμιων. Μαυρα ματια,σκουρο δερμα,καραφλος,κοντος,μυτογκας,αφραγκος,ανεργος. Ασεξουαλικος & στερημενος,εχει παει μονο με τη συζυγο του Αγλαια & εκεινη μονο με αυτον. Εχει 3 παιδια,το 1 ειναι εξυπνο & του αρεσει το σχολειο,το αλλο αδιαφορο ,το 3ο ειναι κουμπουρας & του αρεσει το διαλειμμα.
    Οι φιγουρες του Καρα αντιπροσωπευουν τις φυλες του πολυφυλετικου εθνους των Γραικων. Ο σιορ Διονυσιος ειναι ο φραγκολεβαντινος,ο Μπιριγκογκος ειναι ο γκαγκαρος αρβανιτης κουτσαβακης,ο Μπαρμπαγιωργος ειναι ο λεβεντης αρβανιτης της Ρουμελης. Ο Χατζηαβατης ειναι ο τσατσος των Τουρκων.
    Πρεπει να διασωθει ο Καρα,διοτι ειναι & το μονο λαικο θεαμα που χτυπαει τη πανουκλα του " ελληνισμου ". Ο Καρα ειναι το συμβολο των Γραικων,οπως ο Αλεξανδρος ειναι το συμβολο των " ελληνων".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Καλησπέρα!

    Στα "Επίκαιρα" σας κ. Δήμου, (Απο την Πόλη έρχομαι...), γράφετε στο τέλος, ότι χάσατε το κινητό σας. Δεν μας είπατε πιο απ'όλα. (Φαντάζομαι το SE P990i).

    Καιρός λοιπόν να αποκτήσετε το θαυμάσιο SE P1i.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Το πιο γοητευτικό σε αυτό το μπλόγκ, για μένα τουλάχιστον είναι οι παλινωδίες του οικοδεσπότη. Και εν πάσει περιπτώση ένας άνθρωπος με τέτοια πολύπλευρη δράση, ασχολίες κάθε είδους, ένας άνθρωπος τόσο πολυπράγμων δε μπορεί παρά να είναι σχιζοειδής. Να μην παρεξηγηθώ. Δεν είμαστε στην αναγέννηση. Αν ήμασταν θα μιλούσα για απλά ένα σκεπτόμενο άνθρωπο. Τώρα τα πεδία και τα επιστημονικά και τα πολιτικά και τα καλλιτεχνικά εκτείνονται απεριόριστα. Κάθε τι με το οποίο καταπιάνεσαι, αν το αγαπάς σε καταντά βρυκόλακα...

    Ο Δήμου πως επιβιώνει; Λέει πολλές φορές ότι έχει ανοίξει την πόρτα του σπιτιού του για όλους μας. Εγώ λέω ότι έχει κάνει τον εαυτό του κεντρική οδό των Αθηνών. Και σ' ένα βαθμό σκέφτεται όπως η άσφαλτος πια. Έχει εμμονή με τη μηχανολογία, είναι φθονερός με τους φευγάτους και καταδικασμένος να κοιτάει τα κορίτσια από κάτω. Είναι μέγας μπανιστιρτζής με τα γκάτζετ του και τις καλωδιώσεις. Ακτινογραφεί τις γκόμενες από το υπόγειό του.

    Και αναρωτιέμαι πως επιβιώνει; Αυτός που έχει αφήσει όλα τ' ανάξια για αυτόν να περάσουν μέσα του, αυτός που πριν πεθάνει έδωσε τα κόκαλα του στο σκυλολόι των ανέμων, στα εμπόρια, στις διαφημίσεις, στις τηλεοράσεις, στις μικροαστικές ανιαρές ευγένειες, στο μπακαλίστικο φιλελευθερισμό των Βρεττανών, σε ότι πιο φτηνό και λίγο δηλαδή για τους αληθινούς ανθρώπους. Και βάζω στοίχημα ότι θέλετε πως έχει καλά υπ' όψη του τι θα πει το Σεφερικό 'ζήσε ολόκληρος' ο Δήμου.

    Η λύση στο αίνιγμα είναι απλή, τη ξέρουν δε όλοι οι ηθοποιοί, είναι το πρώτο πράγμα που σου μαθαίνει το σανίδι. Δεν εξηγιέται, νοιώθεται, μυρίζεται, κολλάει πάνω σου. Είναι αυτή η πιο γλυκειά σχιζοφρένεια της παράστασης. Να γίνεσαι ολος ένα στόμα. Να ξυλώνεσαι σαν παλιο μπλου τζην, λίγο λίγο, έως αφανισμού. Ο Δήμου ηθοποιός ήθελε να γίνει αλλά ήταν πολύ δειλός για το σανίδι. Γι’ αυτό και θαυμάζει τόσο πολύ και αγαπάει το Χόρν. Το μπλογκ είναι το καταδικό του πάλκο, όπου μπορεί χωρίς να τον κοιτά κανείς να δίνει την παράστασή του. Και αν υποθέσουμε ότι η πιο βαθειά εξομολόγηση ενός μασκαρά είναι να βγάλει τις μάσκες του και να στις δείξει το σημερινό του ποστ είναι το πιο βαθύ και αληθινό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Nikos Dimou said...
    Kαλημέρα και πάλι.

    Από λάθος μου είχα κλείσει τα σχόλια.

    ----------

    ... και έχασα τον σεφτέ μιας και είδα πρώτος το θέμα!

    Πολλές λύσεις γάτε μου, κάποια θα δουλέψει, δεν μπορεί.

    Αν όχι, μπορούμε να ρίξουμε χειροβομβίδα!

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @ Aggelos

    Και όσο κρατά η προσπάθεια ανάσυρσης ανεβαίνει και η τιμή του (προστιθέμενη αξία διάσωσης, φήμης, συμπάθειας από τον κόσμο κλπ)!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Καλησπέρα!
    Είμαι λίγο πνιγμένος σήμερα και θα σχολιάλασω το θέμα το βραδάκι!
    Όμως λόγω του οτι οι ανθοδέτες είμαστε ο ορισμός του πατεντάκια(δική μου φιλοσοφία αυτή!!!!) να ενημερώσω οτι έχω οποιοδήποτε εργαλείο νομίζεις οτι μπορεί να βοηθήσει (σύρματα,γάτζους,μαγνήτες με επέκταση κλπ.)
    Εμένα πέρα οτι με στενοχωρεί όταν μου συμβαίνει κάτι τέτοιο σκάω και από το κακό μου να ξέρω οτι είναι μέσα στα μάτια μου και δεν μπορώ να το βγάλω!!

    Αν μπορώ να φανώ χρήσιμος στη διάθεση σου!

    Την καλησπέρα μου σε όλους και ραντεβού το βράδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Καραγκιόζης και Χατζιαβάτης στο παράθυρο, με τη φύση από πίσω, ήταν σαν θέατρο σκιών σε ανοιχτό χώρο. Μου θύμισε εικόνα από αρχαίο θέατρο, όπου πίσω από τους ηθοποιούς βλέπεις τη φύση. (Τραγικοί ήρωες οι Καργκιόζης και Χατζιαβάτης;) Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Η βωμολιχική διάσταση του Καραγκιόζη δεν συνδέεται με "ιδιοσυστασίες" ή "γούστα" "λαών". Ο Καραγκιόζης ξεκίνησε ως δερβίσικης προέλευσης (μην πάει ο νους σας στους εν πολλοίς "τουριστικούς", σήμερα, μεβλεβί, που γυρνάνε γύρω-γύρω) θέαμα του "πολυφυλετικού"/ πολυγλωσσικού παζαριού. Η λαϊκή οθωμανική-τουρκική είχε επικρατήσει σταδιακά ως η κατεξοχήν γλώσσα του παζαριού, υπήρξε έτσι η κύρια γλώσσα του Καραγκιόζη στα περισσότερα οθωμανικά αστικά κέντρα. Στα πλαίσια ενός οικονομικού συστήματος (στις πόλεις) που βασιζόταν στα εσνάφια/σινάφια / συντεχνίες μικροεπαγγελματιών, ο Καραγκιόζης, διακωμωδώντας προελεύσεις, προφορές, έθιμα, κλπ, έγινε ένα εργαλείο επικοινωνίας και σχετικής ανοχής ανάμεσα σε όσους συμμετείχαν στο παζάρι (διάφορα δερβίσικα τάγματα έπαιξαν πρωταρχικό ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία, όπως πχ οι --υποτίθεται γνωστοί μας-- μπεκτασήδες κυρίως των πόλεων και κεφαλοχωρίων --λιγότερο των απρόσιτων βουνών κλπ). Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι μιλάμε για "προφορικές" κουλτούρες, που χρησιμοποιούν διαφορετικές μεθόδους κωδικοποίησης των πληροφοριών από τις "γραπτές".

    Όταν τα παζαρίτικα δίκτυα περιορίστικαν από τα "εθνικά σύνορα" που άνθισαν στο πτώμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο Καραγκιόζης έγινε κι αυτός "εθνικός", σε όλες τις παλιές οθωμανικές περιοχές (Μ. Ασία, Βαλκάνια, Β. Αφρική). (Επί τη ευκαιρία: το τουρκικό έθνος είναι εξίσου κατασκευασμένο με το ελληνικό...)

    Οι ίδιες συνθήκες που σταδιακά έφεραν τις γυναίκες σε (ολοένα περισσότερο) κοινούς χώρους συνάθροισης / "διασκέδασης" με τους άντρες, προκάλεσαν και τη σταδιακή μεταμόρφωση του Καραγκιόζη, που έγινε "οικογενειακός".

    Για να καταλήξω: Η βωμολοχία του Καραγκιόζη αρχικά εξέφρασε ένα συγκεκριμένο μοντέλο "εσναφικής λαϊκότητας". Να συμπληρώσω ότι, σε ολόκληρη την οθωμανική σφαίρα, το μακρύ χέρι του Καραγκιόζη ήταν αρχικά ένας μακρύς φαλλός, με τον οποίο "περιποιόταν" αυτούς που του την έσπαγαν (σε κοινότητες της Β. Αφρικής, ο φαλλός έχει διατηρηθεί ως σήμερα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. «Είναι σαν να έχασα το ένα μου πρόσωπο».

    Γιατί:

    "Ο Έλληνας, όταν βλέπει τον εαυτό του στον καθρέπτη, αντικρίζει είτε τον Μεγαλέξανδρο είτε τον Κολοκοτρώνη, είτε τουλάχιστον τον Ωνάση. Ποτέ τον Καραγκιόζη.
    Κι όμως στην πραγματικότητα είναι ο Καραγκιόζης, που ονειρεύεται τον εαυτό του σαν Μεγαλέξανδρο. Ο Καραγκιόζης με τα πολλά επαγγέλματα, τα πολλά πρόσωπα, την μόνιμη πείνα και την μία τέχνη: της ηθοποιίας.
    Πόσοι είναι οι Έλληνες, εκτός από τον Εμμανουήλ Ροΐδη, που έχουν δει το πρόσωπό τους στον καθρέφτη;"

    "Βαθιά μέσ' την ψυχή του Έλληνα συζούν ο Χατζηαβάτης και ο Μεγαλέξανδρος. Η υπερβολή της κακομοιριάς και της λεβεντιάς. Η περηφάνια της ύβρης και η ύβρη της γκρίνιας. Μόνιμες και αρχαίες αιτίες δυστυχίας και δημιουργίας".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. bourchas
    ευχαριστώ για το απόσπασμα από την "Δυστυχία του να είσαι Έλληνας".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ο Εντοιχισμένος Καραγκιόζης!

    (Η παρέα μου έφτιαξε την διάθεση...)

    υ.γ.: By the way...είχε δει κανείς την παράσταση του Καραγκιόζη στο Θέατρο Σφενδόνη (πριν από ...πολλά χρόνια);

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Εχω λύση. Θα αναζητήσετε μέσω κάποιου γνωστού - ή θα αγοράσετε - μια πολύ δυνατή επαγγελματική ηλεκτρική σκούπα. θα την τοποθετήσετε στην χαραμάδα και θα βάλετε μπροστά. Επειδή έχω ξαναμιλήσει στο blog σας για σκούπες, ελπίζω να αναγνωριστεί η εμπειρία μου. Ελπίζω επίσης να μην καταστραφεί ο Καραγκιόζης. Αν και το δέρμα καμήλας είναι "αρκετά" ανθεκτικό.

    Μου άρεσε επίσης που χαρακτηρίσατε την βοηθό "γατόφιλη"... Προφανώς αυτή ήταν ο δράστης της εξαφάνισης αλλά και ο λόγος που δεν χρησιμοποιήσατε άλλου τύπου επίθετα. : )

    Τους χαιρετισμούς μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Θυμήθηκα τώρα που μικρός είχα κάνει μια μπαγαποντιά..
    Σε κάποια οικογενειακή επίσκεψη , που είχανε μαζευτεί όλοι οι θείοι και οι θείες, τους είπα ότι έχω φτιάξει κουκλοθέατρο και πως έπρεπε να το δουν οπωσδήποτε. Σιγά μην είχα φτιάξει τίποτα παραπάνω από κάνα δύο κούκλες και το παραβάν , σενάριο δεν υπήρχε , ηθοποιοί ήταν όλοι οι εξής ένας εγώ, και τέλος πάντων η σκηνοθεσία ήταν πολύ πρόχειρη.
    Μόλις καθίσανε λοιπόν όλοι στο σαλόνι και περιμένανε να θαυμάσουν το έργο , τους είχα μαζέψει βέβαια το δεκάρικο , από τότε φραγκοφονιάς ήμουνα, όλα ήταν έτοιμα για να αρχίσει το έργο. Ο τίτλος ήταν πιασάρικος και τον είχα βγάλει αν θυμάμαι καλά « ο κρητικός και οι τρεις κόρες του» κάπως έτσι..
    Αρχίσει λοιπόν η παράσταση, ξεκινάω να πω την ιστορία έχοντας στα χέρια μου τις κούκλες αλλά εκεί που πήγα να πω τα λογάκια μου , κάτι έγινε και κόλλησε η γλώσσα και δεν έβγαινε τίποτα.. μεγάλο κόλλημα θυμάμαι., είχα παγώσει όπότε ο πατέρας μου ανέλαβε να μαζέψει το γιουχάρισμα και εγώ απλά έκλεισα την παράσταση μέσα σε δύο λέξεις έχοντας τσεπώσει το παραδάκι από τους θείους μου που σημειωτέον ποτέ δεν έριχναν κανένα χαρζιλίκι της προκοπής, τσιγκουνόσογο λέμε ήμασταν, ζωή από τότε που σε διαβάζω έχω αρχίσει και αναπολώ τα περασμένα ξεχασμένα , πρέπει να το κοιτάξω λίγο αυτό..
    Έτσι απέτυχε η πρώτη και η τελευταία σκηνοθετική προσπάθεια μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. φαινεται πως ο καραγκιοζης, το αιωνιο τουτο συμβολο της φτωχολογιας που μεσα απο την πικρη θυμοσοφια του ουσιαστικα διαμαρτυρεται για την κοινωνικη αδικια ποθ χτυπαει πρωτιστως τον ιδιο και την δικη του οικογενεια δεν μπορεσε ν α στεριωσει στο πολυτελεστατο σπιτι του Π.Ψυχικου.Το διχως αλλο νιωθει πιο ανετα και βολικα στην ετοιμορροπη καλυβα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Καλησπέρα σε όλους.

    Συμμερίζομαι τη στεναχώρια σας αγαπητέ Ν.Δ.

    Όμως τις τελευταίες εβδομάδες έχουν χαθεί από τη ζωή δυο γνωστοί μου και αναλογίζομαι, με την ευκαιρία, πόση σημασία δίνουμε σε ασήμαντα, κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, θέματα.

    Μπορεί, σε κάποια άλλη αγορά, να βρείτε καλύτερα.

    Έχω βρεθεί και εγώ σε παρόμοιες καταστάσεις. Όμως η απώλεια ενός ανθρώπου.... τι φρίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. 1. Η φιλιππινέζα σας είναι πολύ τυχερή. Αν ήμουν στη θέση σου, ας πούμε ότι θα την πέταγα με σφεντόνα να πάει να μου φέρει έναν ίδιον. Τουλάχιστον.

    2. Αν δεις ότι τίποτα δεν αποδίδει, φτιάξε μια μκρή επιγραφή για κάτω από το κουδούνι που να γράφει "Καραγκιόζ-σαράι Κυριολεκτικά". Εμ, αφού είναι εντοιχισμένος... (οκ, πλάκα κάνω πλάκαααα)

    3. Αυτό που χρησιμοποιούμε στην παρέα είναι το "βίζολα-βίζολα" για κάποιον άντρα που στέκεται με τη λεκάνη μπροστά και όταν περπατάει κουνιέται σα γόνδολα σε μπουρίνι (ναι, είμαστε όλες πυρηνικοί φυσικοί, αλλά πότε-πότε λέμε καμμιά σαχλαμαρίτσα εν μέσω πεντασόβαρων ερευνών).

    4. Αν δε δούλευε η σφεντόνα για μακριά, βαλλίστρα από κοντά. Οχι γιατί έκανε τη ζημιά ("ποιός θα την κάνει τη ζημιά", έλεγε η γιαγιά μου, "η Μαρία, αφού αυτή πλένει τα πιάτα! Εσύ που κάθεσαι στον καναπέ, όντως δε θα σπάσεις πιάτο". Χμ, δεν υπολόγισε τα μπουζούκια, τεσπα).

    Αλλά γιατί δεν αντέχω τους ανθρώπους που δεν σκέφτονται την αμέσως φυσική συνέπεια μιας κίνησης μέσα στο σπίτι, πχ. σφουγγαρίζω κι αν το χέσω στην παρκετίνη θα σαβουριαστούν όλοι στο σπίτι, πλένω κι αν τα βάλω όλα μαζί θα γίνουν όλα τρικολόρε, βάζω χλωρίνη κι αν ξεχαστώ, τρύπα, τινάζω χαλί κι αν δεν το στηρίξω σωστά θα πέσει και θα σκοτώσει άνθρωπο, γυρνάω στρώμα κι αν δεν απομακρύνω τα πάντα από τα κομοδίνα πάνε οι Τίφφανυς οι λάμπες κτλ κτλ κτλ κτλ...

    (τά νεύρα μου!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. @To σωστό να λέγεται
    Όσες φορές και να στείλετε το μήνύμα, όταν περιέχει ΚΑΙ άσχετο περιεχόμενο - θα κόβεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Κι όσο για τον Καραγκιόζη per se, δεν τον αγάπησα ποτέ μου, μου φαινόταν πάντοτε η προσωποποίηση της μίζερης κουτοπονηριάς, της ιδέας "λάθρα βιώσας", του κακού πατέρα, του αμόρφωτου, του βρωμύλου, του χύμα, του άξεστου, του πέφτουλα, του ζήτουλα, όλα τα καλά...

    Μ'έσερναν με το ζόρι αν ανέβαζε κάτι ο Σπαθάρης, και δε διασκέδαζα ούτε λεπτό. Μου φαινόταν τόσο φτωχομπινέδικο το όλο concept, να πηγαίνεις σούρνωντας στην εποχή του διαστημοπλοιου, που στο τέλος ήμουν μες τα νεύρα.

    Κάποια στιγμή πριν κάποια χρόνια, αγόρασε ο πατέρας μου έναν από την Τουρκία και αν και ήθελε να τον βάλουμε φόρα-μόστρα στο σαλόνι γιατί θυμόταν τα μικράτα του, εξοβελίστηκε στο εξοχικό με συνοπτικές διαδικασίες.

    Και κάποια στιγμή τον είδα να τον έχει και να δίνει "παράσταση" στα πρώτα, πολύ ζωηρά εγγόνια του (εγώ δεν είχα ακόμη παιδιά), μέχρι να ετοιμαστεί το βραδυνό. Ολα ξέχασαν τις διαολιές τους, κι ήταν σκασμένα στα γέλια. Οκ, είχε ταλέντο παραμυθά, αλλά αυτό που κατάφερε ήταν να φάνε όλα τους για βραδυνό κάτι χόρτα και κάτι όσπρια που δεν ήθελαν να τα δουν ζωγραφιστά, να πλύνουν τα δόντια τους, να νανουριστούν μόνα τους και να περιμένουν ήσυχα-ήσυχα μέχρι να αποκοιμηθούν...

    Κι από κει και πέρα, έγινε το καλοκαίρι του Καραγκιόζη, που κάθε μήνυμα πέρναγε από το στόμα του, κι ακόμη και κάτι που ήθελαν να πουν τα μικρά, το έλεγαν μέσω του Καραγκιόζη πίσω στους μεγάλους (πχ "αφήστε μας να φάμε κι άλλο παγωτό αλλιώς θα είστε οι πιο uncool μεγάλοι στον πλανήτη").

    Και τότε είδα τι σήμαινε αυτό το "στόμα" για τόσες γενιές...

    Εξακολουθώ να μην τον προτιμώ, ακόμη κι αν όποτε τον βλέπω αισθάνομαι μια πολύ τρυφερή γέφυρα με τα χρόνια που μεγάλωναν οι γονείς μας. Αλλά πλέον τον σέβομαι ως μέσον / εικόνα απεριόριστα.

    (και φυσικά στην παρέα, όταν κάποιος κάνει χοντρή πατάτα, σιγοψιθυρίζουμε το τραγουδάκι του, "τιν-τιν, τιν-τιν, τιν-τιν, τίριριμ!" Είπαμε, χειρουργοί εγκεφάλου αλλά με χιούμορ!)

    :))))

    ΥΓ- Πάντως, εκσυγχρονίστηκε κι αυτός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Γιατί να μην ανέβει με τον ίδιο τρόπο που έπεσε?
    Μία σελίδα Α4 αυτοκόλλητη με την επίστρωση αντίθετα στο τζάμι, στό ίδιο σημείο, με περασμένη μία κλωστή να περισσεύει για το τράβηγμα, και μετά να γίνουν οι ίδιες κινήσεις με αυτές που έγιναν όταν έπεσε.
    Εκεί μέσα στους σοβάδες, δεν θα υπάρχει άλλο αντικείμενο (ποτέ δεν ξέρεις! :) ) που θα μπορούσε να κολλήσει.

    Αλλος τρόπος είναι να ξεβιδωθεί το 'φρένο' στο κέντρο του παραθύρου ώστε να πάει το παραθυρόφυλο στην αντίθετη μεριά ελευθερώνοντας το άνοιγμα, αν είναι διπλό.
    Αν όχι, ξεβιδώνεις αριστερά-δεξιά τα εξωτερικα αλουμίνια και το τζάμι βγαίνει ανασηκώνοντας το.
    Για περαιτέρω, είμαι ειλικρινά στη διάθεση σου.
    Στα δύσκολα στο γραφείο εμένα φωνάζουν ως νο1 πατεντιάρη! :)

    Νίκο, από τη δισκοκήλη (τελικά) σήμερα σηκώθηκα για λίγο και είπα να βοηθήσω :)

    ΥΓ: Επρεπε να πάρεις και το κολλητήρι απ' το παζάρι! Σαν ..αδύνατο θα μπορούσε να χωθεί!
    Αλλά άσε, αυτό ...πεινάει συνέχεια, δε συμφέρει:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Θυμάμαι πως αντιπάθησα τον Καραγκιόζη από την εποχή που η τότε υενεδ τον αντικατέστησε με τον Σπαθάρη.
    Τότε για μένα ο καραγκιόζης 'έκλεισε'.

    Είχε προηγηθεί άλλος που δεν θυμάμαι το όνομα του δυστυχώς.
    Δεν μου άρεσαν θυμάμαι οι 'φωνάρες' του. Οπως και γενικά δεν μου αρέσουν άλλωστε.
    Ο άλλος ήταν πιο ήρεμος και χαλαρός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. luke skywalker said...
    Ένα απέραντο πάπλωμα από κυματιστά σύννεφα είχε σκεπάσει ολόκληρο τον ορίζοντα, όπου κι αν κοίταγες, ΕΚΤΟΣ από έναν τέλειο κύκλο πάνω σχεδόν από τα κεφάλια μας, πεντακάθαρο από σύννεφα -και το πιο απίθανο: το Φεγγάρι είχε στρογγυλοκαθίσει στο κέντρο εκείνου του τέλειου επαναλαμβάνω κύκλου...



    Αφού στο κέντρο ήταν το φεγγάρι δυστυχως ήταν μια απλή άλως.
    Μερικές φορές τα σύννεφα μες στο κύκλο δεν φαίνονται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Προσωπικά όταν έγιναν οι Ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης αισθάνθηκα συγκίνηση μόνο όταν έιδα να παρελαύνει ο φουκαράς ο Καραγκιόζης. Πού να φανταζόταν τέτοιες τιμές και χειροκροτήματα.
    Αλλά και οικοδεσπότης;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. No offence αλλά εγώ δεν θα στεναχωριόμουν αν έχανα την Καραγκιοζίστικη πλευρά του χαρακτήρα μου...(οι άνθρωποι δίπλα μου δε, θα το εκτιμούσαν ιδιαίτερα).

    Συμφωνώ με την Αφροδίτη με λίγα λόγια. Γκρίνια και κουτοπονηριά...μακριά από εμάς τις γαλαζοαίματες...τς τς τς.

    Πάντως για να ανασυρθεί ο Κ. από το κενό του παραθύρου, εγώ θα προτεινα να σχεδιάσετε και να κατασκευάσετε ειδικό εργαλείο για την περίσταση. Α λα Ντα Βίντσι και καλά... Και μετά να το κάνετε δώρο στην Φιλιππίνα!

    Και μετά..."Θα φάμε θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε"!!!
    Αν είναι δυνατόν!!! Που 'σαι Λεωνάιντας...να δεις τι απογίναμε...

    ;p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Μας ενδιαφερει να μαθουμε αν υπαρχουν παραστασεις Καρα σε ντιβιντι.Καποιο λινκ.
    Θυμαμαι μονο 2 ονοματα καρα/παιχτων,Σπαθαρης & Χαριδημος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. @rallou,

    Βέβαια ο Καραγκιόζης πεινούσε γιατί δεν υπήρχε φαί... τουλάχιστον όποτε έβρισκε κάτι να φάει, την τύλωνε κανονικά.

    Ενώ οι απανταχού Barbies ψοφάνε στην πείνα επί τούτοις!

    :PPPPPPPP

    (μας ζητάνε στο Μονακό για κάτι διορθώσεις στο θυρεό, φεύγουμε αύριο, your lear jet or mine?)

    ΛΟΛΟΛΟΛΟΛΟΛΟΛΟΛ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Aphro - Lear Jet! που ζεις κορίτσι μου; - εκσυγχρονίσου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. abdal,

    πολύ ενδιαφέρουσα η δημοσίευσή σας.

    -----

    Aphrodite,

    όχι και πέφτουλας ο Μαυρομάτης! Όλα τ' άλλα ναι...

    Εμένα μου άρεσε ο Μορφονιός με τη μεγάλη μύτη!

    ----
    Somebody said...
    Γιατί να μην ανέβει με τον ίδιο τρόπο που έπεσε?
    Μία σελίδα Α4 αυτοκόλλητη με την επίστρωση αντίθετα στο τζάμι, στό ίδιο σημείο, με περασμένη μία κλωστή να περισσεύει για το τράβηγμα, και μετά να γίνουν οι ίδιες κινήσεις με αυτές που έγιναν όταν έπεσε.

    ****

    Somebody, άσε, νομίζω ότι η χειροβομβίδα θα φέρει πιο καλό αποτέλεσμα!

    ----

    nikos dimou,

    είμαι σίγουρος ότι ο σωστός έγραψε εθνικιστικά σχόλια για τη γενοκτονία των ποντίων.

    Α, ο ζζζζζζζζ στέλνει σχόλια;

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. @ΝΔ,

    "Aphro - Lear Jet! που ζεις κορίτσι μου; - εκσυγχρονίσου!"

    Μα καρντιά μου, με το διακτινισμό δε μπορείς να απλώνεις την αρίδα σου και να πίνεις και σαμπάνια ταυτόχρονα...

    Ασε που πώς διάτανο πέφτει μπαλαμούτι με τον Scottie όταν σου κάνει... beam you up?

    -----------

    @doc,

    LOLOLOLOLOL! (

    Ασε ομως κάτω τον Μαγκάιβερ του μπλογκ, τον somebody, μπορεί να μας φανεί χρήσιμος! Ολο και κάτι στραβώνει εδώ μέσα!

    Κι όσο για "πέφτουλας" ο μαυρομάτης, μες την ασχήμια του το έκανε σχετικά διακριτικά, γιατί θα τον έπαιρναν με τις πέτρες... Δεν έχεις δει πώς μίλαγε στην βεζυροπούλα ο Μπάρκουλης? Ασε με τώρα...

    (καλα, το ότι στο μπλογκ του ντιστενγκέ Δήμου θα έκανα και χαρακτηριολογική ανάλυση Καραγκιόζη.... τι να πω!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Καλησπέρα ή να πω καλημέρα,

    σας παρακαλώ βγάλτε τον καραγκιόζη από την χαραμάδα. 'Εχω κλειστοφοβία και δεν αντέχω να τον σκέφτομαι εγκλοβισμένο. Θα έχω εφιάλτες το βράδυ.
    ΄Οσο για το καλύτερο ποστ. 'Ολα όσα μιλάνε για γατάκια και οι φωτογραφίες τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Αν ο Δημου θελει ν' ανοιξει το θεμα,μπορει βασισμενος στο βιβλιο του να το επεκτεινει στον συμβολισμο,ποιοι θεωρουν συμβολο του εθνους τον Καραγκιοζη & ποιοι τον Αλεξανδρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. @ rallοu said:

    "Και μετά..."Θα φάμε θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε"!!!
    Αν είναι δυνατόν!!! Που 'σαι Λεωνάιντας...να δεις τι απογίναμε..."


    Εννοείτε τη γνωστή ταβέρνα - θεατρικό στέκι του Λυγουριού εν Επιδαύρω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Kαντε μια βολτα απο την Βουλη.

    Εχει μεγαλη ποικιλια για να διαλεξετε.
    Καπου 300 φιγουρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. harrygreco said...

    "Μας ενδιαφερει να μαθουμε αν υπαρχουν παραστασεις Καρα σε ντιβιντι."

    Φανταζομαι στο Καναλι της Βουλης
    θα κρατουν αρχειο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Αλήθεια, τώρα που παρατηρώ τις φιγούρες λίγο καλύτερα: δεν ξέρω πολλά για τον Χατζηαβάτη αλλά ο Τούρκος Καραγκιόζης μοιάζει πιο νέος και πιο αρρενωπός από τον Έλληνα Καραγκιόζη. Να είναι απλά ιδέα μου; Πάντως μου αρέσει έτσι που είναι ανατολίτης, με ξυρισμένο κρανίο και μούσι. Μόνο λιγάκι με προβληματίζει το ύφος του. Δεν ξέρω αν είναι θυμωμένο, πονηρό ή σαρδόνιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Καλημέρα!

    Proinos, η rallou μάλλον εννούσε τον Λεονάιντας των 300...

    Θεά αναφερόμουν σε άλλες μάρκες αεροπλάνων, τα Ληρ είναι πασέ (όπως και ο ομώνυμος βασιλεύς).

    doctor δεν μας ενδιαφέρει τι λέει το "σωστό" όταν είναι λάθος.

    Κι επιτέλους εδώ είναι πριβέ - το σπίτι του Ντον. (Με την ευκαιρία νομίζω πως βγήκαν τα αποτελέσματα του διαγωνισμού. Η γατοεπιτροπή συνεδρίαζε όλη νύχτα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Οι πρωινές προσπάθειες ανέλκυσης του Καραγκιόζη απέτυχαν παταγωδώς.

    Οι κολλητικές ταινίες στην μύτη ενός μεταλλικού χάρακα 80 εκ έφεραν μόνο σκόνη και μπάζα.

    Πρέπει να είναι πιο μέσα - ίσως να έχει σπρωχτεί στο κενό πίσω από το συρόμενο.

    Οι αλουμινένιες παραστάδες είναι βιδωμένες στραβά - αν πας να τις ξεβιδώσεις κόβονται τα κεφάλια της βίδας.

    Τα τζάμια έχουν πάχος 16χιλ (8+8 με μεμβράνη ανάμεσα) και τεράστιο βάρος.

    Δεν βλέπω λύση - εκτός από την χειροβομβίδα του Δόκτορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Ίσως να είναι "θέλημα Θεού" -έπειτα, τί δουλειά έχει ένας καραγκιόζης στο σπίτι το δικό σου; Κομμάτι ασύμβατοι μου κάνετε...(κι αφου δεν υπήρχε περίπτωση να φύγεις εσύ, έφυγε ο άλλος...)

    Με τα αποτελέσματα τί γίνεται; Θα τα μάθουμε κι εμείς;(είπα να κάνω τον αδιάφορο προς στιγμήν, αλλά πολύ το αργείς το πράμα)

    ΚΑΛΗΜΕΡΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Εγώ θα πρότεινα να τον αφήσετε στην ερημιά της χαραμάδας του χρόνου που τον έχει προσπεράσει. Υπάρχει πλέον ως μουσειακό είδος, ως μνήμη των παιδικών μας χρόνων. Απολίθωμά του έμεινε στη γλώσσα μόνο: τον χρησιμοποιούμε λεκτικά αλλά χρωματισμένο μόνο με τα αρνητικά που του 'χει φορτώσει η ιστορία, όχι με τα καλά του, τις κουτοπονηριές του.
    Έχω κι εγώ έναν Μορφονιό που γίνεται σχεδόν διαφανής στον ήλιο, μια υποψία αυτοσαρκασμού δίπλα στον καθρέφτη μου. :)

    Καλή σας μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. luke - θέλημα Θεού;

    Ναι, σχετικά με τον Καραγκιόζη μου έρχεται η πίστη των προγόνων του στο Κισμέτ - ήταν γραφτό του να καταλήξει σε μια σκοτεινή σχισμή και εγώ να γράφω για την απώλειά του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. luke - θέλημα Θεού;

    Ναι, σχετικά με τον Καραγκιόζη μου έρχεται η πίστη των προγόνων του στο Κισμέτ - ήταν γραφτό του να καταλήξει σε μια σκοτεινή σχισμή και εγώ να γράφω για την απώλειά του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. ΝΔ

    Σκεφτόμουν και τον Λεωνίδα-Ψησταριές (και καναλάρχη) ή τους 300 που εννοεί ο dem λίγο πιο πάνω!!

    Οχι έ??

    Καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Εγώ λέω να καλέσετε μερικούς πολιτικούς και δημοσιογράφους στο σπίτι σας για "ντρινκ" και να τους βάλετε να σταθούν στο παράθυρο για φώτο. Να δούμε μήπως το περβάζι έχει μαγικές ιδιότητες και τους ρουφήξει και αυτούς για πάντα εκεί. Ποτέ δεν ξέρετε.

    Μια λύση θα ήταν πετονιά με αγγίστρι από σαλαγκιά, τεστ στον Χατζηαβάτη να δείτε σε ποιο άνοιγμα μαγγώνει και υπομονή ψαρά μέχρι να τσιμπήσει ο καραγκιόζης.

    "50ευρο" για δόλωμα μόνο στην περίπτωση που θέλετε να βγάλετε κάποιον από τους άλλους, τους παραπάνω ρουφηχθέντες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Γάτε χρησιμοποιήστε για "αγκίστρι" το ίδιο το τζάμι!

    Στερεώστε ένα κομμάτι παχύ πλαστικό στο κάτω μέρος ώστε να πλησιάσει η επιφάνεια στην εσωτερική πλευρά του τοίχου, πασαλείψτε το με πολλά στρώματα UHU ή κάτι κολλώδες τελοσπάντων και ανοίξτε την σιγά σιγά.
    Βέβαια, υπάρχει περίπτωση να έχει ήδη σπρώξει τον Καραγκιόζη στο πίσω μέρος, οπότε η λύση του Γιατρού είναι η πλέον ενδεδειγμένη(από εκατό κατασκευαστές πυρομαχικών)!

    Αν δεν δουλέψει και η χειροβομβίδα, μου βρίσκεται λίγο πλαστικό από την Ανάσταση(μου βγήκε ελαττωματικός ο πυροκροτητής στον μηχανισμό της Αγίας Τριάδος στον Χολαργό...), ρίξε mail!
    Πάντως αν βγεί one piece από 'κει μέσα, θα πρέπει να κάνετε ένα ακόμη post για τον Καραγκιόζη-Μαγκάϊβερ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Nikos Dimou said...

    Οι πρωινές προσπάθειες ανέλκυσης του Καραγκιόζη απέτυχαν παταγωδώς.
    ---

    Δεν ξέρω αν θα βγει ο Κ. από τα ντουβάρια αλλά βγήκε ο επόμενος διαγωνισμός του μπλογκ:
    Ανέλκυση Τούρκου Καραγκιόζη από Ομάδα Ντον στο Σπίτι Νίκου Δήμου

    p.s.:Επιτρέπονται και οι μπόμπες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Χμ...Κρίμα για τον Καραγκιόζη. Απ' ότι κατάλαβα τα παράθυρα μπαίνουν μέσα στον τοίχο; Γιατί τότε, όντως, μάλλον μόνο η πρόταση του doctor μοιάζει εφικτή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ. Ελευθερία στον Καραγκιόζη που επέλεξε τη φυλακή του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. don,
    Μπορείς να πας να σταθείς δίπλα στη σχισμάδα και να φωνάξεις "έξελθε, μη σε εξέλθω εγώ". Νομίζω πως με τέτοιο πρόσταγμα θα συγκινηθεί και θα βγει μόνος του, ενθυμούμενος παλιές μεγάλες στιγμές..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Εγω λεω να βαλετε τον Χατζηαβατη
    να του ταξει καμια ...κομπινα με
    καλη κονομισια και τοτε να δειτε
    για ποτε θα βγει εξω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. "Είμαι καλά. ΣΤΟΠ. Εδώ άλλοι ζουν μέσα στα μπετά τόσα χρόνια και κάνουν και το σταυρό τους. ΣΤΟΠ. Ήταν συμπαιγνία με την φιλόγατη φιλλιπινέζα. ΣΤΟΠ. Αφήστε με για λίγο στο κελί μου να βρω τον εαυτό μου. ΣΤΟΠ. Η συνύπαρξη με τον Χατζηαβάτη μου τσάκισε το νευρικό. ΣΤΟΠ."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. απαπαπα χειροβομβιδες, quelle decadance, μολοτωφ ειναι πιο in, ο doctor πρεπει να τα εχει τα χρονακια του...
    παντως εγω νομιζω οτι τελικα δεν θελει να βγει , γιατι οσο ηταν εξω εφριξε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Λένε πως ο Τσιτσάνης στο ωραίο σπίτι που έφτιαξε αφού έβγαλε κάποια χρήματα, είχε κι ένα υπόγειο το οποίο διατηρούσε υγρό και άσχημο για να μπορεί να παίζει τις πενιές του

    Ο Καζαντζίδης έχτισε το εξοχικό του με τα χέρια του, 'χωρίς μηχανικούς' όπως υποστήριζε, την εποχή που άφησε τα μεγάλα κέντρα. Στο σπίτι αυτό όπως έλεγε μπορούσε να μπαίνει με τις λάσπες.

    Μπορεί να ακούγονται μελοδραματικά όλα αυτά, αλλά όπως αποδεικνύει και η πτώση της φιγούρας σου ΝΔ είναι μοιραία.

    Ο δικός μου Καραγκιόζης, Έλλην χαρισμένος από γκόμενα -τρόπους που βρίσκουν οι άνθρωποι να σου πούνε τι πίστευουν για σένα- παρέμεινε κρεμασμένος στο σκοτεινό εγκαταλελειμένο διαμέρεισμα μου στην Αθήνα για δύο χρόνια. Πλάι του είχε αφίσες Τιτσιάνων και Μονέ. Είναι ο μόνος που διατήρησε ακέραιο το χαμόγελο και το κέφι του.

    Όταν τον ξεκρέμαγα και τοn συσκεύαζα, από νοσταλγία τηλεφώνησα στην παλιά μου γκόμενα και της πρότεινα να κάνουμε μια ξεπέτα. Μου απάντησε πως είμαι τρελός. Δε ξέρω αν ήταν από την ένταση του οργασμού, γιατί δεν κρατήθηκα και αυνανίστηκα αλλά μπορώ να ορκιστώ πως άκουσα τον Καραγκιοζάκο να πιλατεύει απ' την κούτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Γιατι το
    εισαι Καραγκιοζης
    ειναι προσβλητικο;

    Κατατρεγμενος μπαγασας που προσπαθει με χιλια κολπα και με καλπικα φιρμανια να επιβιωσει...και αλλαζει συνεχως επαγγελματα, Freelance

    Εγω τον συγκρινω καπως με τον Asterix
    και αυτος εχει ταιρι, τον Obelix

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Θυμηθηκα πιτσιρικος,
    που καναμε παρασταση στην βεραντα με τευχος Καραγκιοζη
    με εναν φιλο... Χατζηαβατη

    κατω απο το τραπεζι
    σκεπασμενο με σεντονι
    με φωτισμο λαμπα Λουξ

    επι πληρωμη

    με μεγαλη επιτυχια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Μάλλον ο Καραγκιόζης γλίστρησε στο σκοτάδι για να μείνει αφανής ή μπορεί και να μην του άρεσε να είναι κρεμασμένος στο τζάμι.
    Εγώ δε θα τον έβγαζα αν είχα κάνει τα πάντα για να τον ανασύρω κι αυτός επέμενε,εκεί.
    Ή,τελευταία λύση,θα έχωνα μέσα στο παραθυρόφυλλο το Σατανάκι για επικίνδυνη αποστολή,αφού θα του έταζα ολόκληρη κονσέρβα δικιά του και το βράδυ χάδια στο κρεβάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. One Art

    The art of losing isn't hard to master;
    so many things seem filled with the intent
    to be lost that their loss is no disaster.

    Lose something every day. Accept the fluster
    of lost door keys, the hour badly spent.
    The art of loosing isn't hard to master.

    Then practice losing farther, losing faster:
    places, and names, and where it was you meant
    to travel. None of these will bring disaster.

    I lost my mother's watch. And look! my last, or
    next-to-last, of three loved houses went.
    The art of losing isn't hard to master.

    I lost two cities, lovely ones. And, vaster,
    some realms I owned, two rivers, a continent.
    I miss them, but it wasn't a disaster.

    -Even losing you (the joking voice, a gesture
    I love) I shan't have lied. It's evident
    the art of losing's not too hard to master
    though it may look like (Write it!) like disaster.

    Elisabeth Bishop

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. @Lili Niorki
    ευχαριστώ που μου θυμίσατε το υπέροχο ποίημα της Elisabeth Bishop.

    @gitsaki
    είπαμε πως το Σατανάκι είναι μικροσκοπικό αλλά όχι και να χωράει στα 3 χιλιοστά άνοιγμα του συρτού παραθύρου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.