Δευτέρα, Οκτωβρίου 07, 2013

Βαρετή επανάληψη


Εχτές (6.10.13)  το κυριακάτικο ΒΗΜΑ είχε ανταπόκριση (του Σπύρου Μοσκόβου) για την έκθεση βιβλίου της Φρανκφούρτης. Σε ένα ένθετο έγραφε για την πορεία των ελληνικών βιβλίων στην Γερμανία. Ουσιαστικά αναφερόταν μόνον ο Πέτρος Μάρκαρης και μετά ένα ψιλολόι - επανεκδόσεις, κλπ. Συμπέρασμα: εκτός από Μάρκαρη δεν υπάρχουμε στην Γερμανία. Το ότι η «Δυστυχία του να είσαι Έλληνας» πούλησε από τον Φεβρουάριο του 2012, 50.000 αντίτυπα (αδιανόητο για ελληνικό βιβλίο, από εποχής Καζαντζάκη) και εισέπραξε δεκάδες θετικές κριτικές (κι αυτό αδιανόητο) αποσιωπήθηκε παντελώς.
Έστειλα μία επιστολή στον υπεύθυνο των σελίδων κ. Νίκο Μπακουνάκη μόνο και μόνο για να εκτονωθώ.
Ιδού αυτή:

Αγαπητέ κύριε Μπακουνάκη
Το πιο επιτυχημένο ελληνικό βιβλίο στην Γερμανία, τόσο εμπορικά όσο και καλλιτεχνικά, ήταν η μετάφραση της «Δυστυχίας του να είσαι Έλληνας». (Kunstmann Verlag). Από τον Φεβρουάριο του 2012 που κυκλοφόρησε, πούλησε 50.000 αντίτυπα και η υποδοχή από τα γερμανόφωνα Μέσα υπήρξε διθυραμβική. Το να κάνετε επισκόπηση της κίνησης ελληνικών βιβλίων στην Γερμανία και να μην το αναφέρετε καθόλου, είναι πραγματικά περίεργο.

Συμπληρωματικά πληροφορώ πως το βιβλίο κυκλοφορεί σε 7 γλώσσες (Γαλλικά, Γερμανικά, Αγγλικά, Ιταλικά, Ισπανικά, Βουλγαρικά, Κινέζικα), ανακηρύχθηκε «βιβλίο της χρονιάς 2012» από το Foreign Affairs, το περιοδικό Arcadia (Κολομβία) και την εφημερίδα La Prensa (Χιλή).  Ενδιαφέρον είναι πως η ξένη κριτική το βλέπει σαν «ερωτική εξομολόγηση στην Ελλάδα» (Süddeutsche Zeitung) ένα «πατριωτικό βιβλίο» (Die Welt) που προσπαθεί να φωτίσει το ελληνικό πρόβλημα.
Φιλικά, κλπ.

Ξέχασα να προσθέσω ότι μόλις υπέγραψα συμβόλαιο με τον ίδιο εκδότη ο οποίος θα κυκλοφορήσει σύντομα μία σειρά από κείμενά μου με τον τίτλο: «Για όλα φταίνε οι Γερμανοί». Αυτό θα ήταν είδηση, αν δημοσιεύονταν ειδήσεις περί εμού.
Αλλά εδώ παντελώς αποσιωπούν τα βιβλία μου στο εσωτερικό – δεν θα το έκαναν για το εξωτερικό, που είναι και πιο μακριά;


Υ. Γ. 1. Ο κ. Μπακουνάκης απάντησε πως το κείμενο ήταν του κ. Μοσκόβου και θα προωθούσε το μήνυμά μου σε εκείνον.

Υ. Γ. 2 (13.10.) Ουδεμία απάντηση. Ούτε από Μπακουνάκη, ούτε από Μοσκόβου, ούτε από το ΒΗΜΑ.